Pelgrimwandelcoach organiseert in april en september 2020 een tiendaagse pelgrimage van Valenca(Portugal) naar Santiago de Compostela. (I.v.m Cofidis 19 zijn beide reizen geannuleerd)
Van veel pelgrims die de tocht gemaakt hebben kun je verhalen horen over gebeurtenissen die op hen diepe indruk gemaakt hebben. Ervaringen waardoor ze veranderd zijn en die vaak een completer, rijker mens van hen hebben gemaakt.waarom spreken we over Pelgrimage
Ze kunnen verband houden met de schoonheid in de natuur of in de (bouw)kunst waardoor het hart zich opent voor andere dimensies. Of ze hangen samen met de ontmoetingen onderweg met medepelgrims en anderen en brengen een speciale verbondenheid teweeg met mensen van nu en vroeger. Overgeleverd aan de eigen eenzaamheid heeft de pelgrim soms een vreemde stilte ervaren, die het pad bleek te openen naar de ‘stilte van binnen’, naar de binnenste kern, waar de pelgrim zichzelf ontmoet.Het zijn deze ervaringen die onuitwisbaar zijn en die de Camino een bijzondere dimensie geven. En die misschien ook ten grondslag liggen aan het ‘virus’ waarmee Santiagopelgrims zeggen ‘besmet’ te zijn geraakt en waarvan ze hopen nooit te genezen.(bron Nederlands Genootschap van St Jacob)
Nu denk je als je ongeveer 150 km gaat lopen niet zo snel aan het bovenstaande. Maar toch komt dan ook het Camino gevoel naar boven.
We gaan iedere dag op pad met een vraag. Een vraag die je begeleidt op je dagtocht en natuurlijk persoonlijke begeleiding van mij.
We dragen zelf onze rugzak
Op deze manier kun je ook in zo’n 10 dagen het pelgrimsgevoel krijgen.
Dit is duidelijk geen toeristische wandeltocht. Er zijn mensen die er wel met dat gevoel aan beginnen maar na verloop van een paar dagen merken dat het anders is. We spreken dan ook van pelgrimage in plaats van loop of wandeltocht.
De Camino kan een verdieping van je leven zijn.
Laat de camino op je af komen er gebeurt altijd iets waarvan je denkt, dit kan toch geen toeval meer zijn. Voorbeeld? Ik loop een deel van de camino om te onderzoeken of ik dit ook met nierpatiënten kan lopen. Het kan bijna niet maar toch loop ik even verkeerden niet alleen. er staat een man ook te twijfelen en we overleggen even welke kant we opvoeren. De man is een Argentijn die ook de camino loopt. We komen aan de praat en hij vraagt waarom ik loop. Ik leg uit dat ik bekijk of deze route geschikt is om met nierpatiënten te lopen. Hij kijkt mij aan en zegt, ik ben nierpatiënt, ik heb vorig jaar een nier van mijn vader gekregen en daarom loop ik deze camino. Nog een? Vorig jaar liep een van onze deelnemers op de alleen loopdag en komt in gesprek met een Amerikaan. Zij vertelt dat ze getransplanteerd is, hij valt stil en zegt dat na deze camino hij het ziekenhuis in gaat om een nier aan zijn broer te doneren. Toeval of valt het je toe. Ik hoop dat jij dit ook mag meemaken.
Buen Camino
